Οι μεγάλοι συχνά ανησυχούν για την ασφάλεια των παιδιών τους όταν έχει να κάνει με έντονο παιχνίδι και εξωτερικές δράσεις σε πάρκα και παιδικές χαρές. Και αυτό γιατί η αύξηση αδρεναλίνης, που προσφέρει στα παιδιά το πιο ριψοκίνδυνο παιχνίδι, όπως οι τούμπες, τα άλματα, η ταχύτητα κτλ μπορεί να προκαλέσει ενδεχομένως κάποιο ατύχημα για τα ίδια ή ίσως και κάποια ζημιά σε τρίτους.
Πρόσφατες μελέτες όμως έδειξαν ότι η απαγόρευση του ριψοκίνδυνου παιχνιδιού και η συχνή δαιμονοποίηση του από τους μεγάλους όχι μόνο δεν παρέχει τελικά μεγαλύτερη ασφάλεια στα παιδιά, αλλά πετυχαίνει ίσως και το αντίθετο αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ανταγωνιστικό παιχνίδι, που πολλές φορές οι ενήλικες ενισχύουν και οργανώνουν για τα παιδιά τους (π.χ συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα) είναι συχνά πιο επικίνδυνο σε σχέση με το ριψοκίνδυνο παιχνίδι και αυτό γιατί η πίεση για απόδοση στα παιδιά λειτουργεί αποτρεπτικά, τους στερεί τον αυθορμητισμό και τη χαρά, ενώ παράλληλα η μη ετοιμότητα τους (σωματική ή και ψυχολογική) σε παιχνίδια που δεν έχουν επιλέξει από μόνα τους, μπορεί επίσης να επιφέρει και τραυματισμούς.
Ποια είναι τα οφέλη που προκύπτουν λοιπόν από το ριψοκίνδυνο παιχνίδι; Για να το πούμε καταρχάς με απλά λόγια, τα παιδιά γνωρίζουν πρωτίστως και καλύτερα από όλους μας πότε είναι έτοιμα για κάτι. Το αδόμητο ριψοκίνδυνο παιχνίδι τα βοηθάει να επιβιώνουν και να γίνονται ανθεκτικά, γιατί αντιμετωπίζουν το φόβο και το θυμό στις σωστές ποσότητες και στο χρόνο που αυτά επιθυμούν. Ένα παιδί θα βάλει καλύτερα τα όρια του όταν λειτουργεί ελεύθερα και με δική του κρίση, παρά όταν πιέζεται και στρεσάρεται ψυχολογικά απο τους μεγάλους, για να συμμετάσχει σε κάτι που εξαρχής δεν επιθυμεί. Η απαγόρευση δε και η απουσία του ριψοκίνδυνου παιχνιδιού έχει αποδειχτεί ότι προκαλεί στη συνέχεια συναισθηματικά πρόβλημα στα παιδιά.
Συνοψίζοντας λοιπόν η αυτόβουλη ρύθμιση των συναισθημάτων μέσα από το βιωματικό και ριψοκίνδυνο παιχνίδι συνιστά επιβίωση και αντοχή στους επερχόμενους κινδύνους της πραγματικής ζωής και πάνω απ'ολα ελευθερία και χτίσιμο μιας χαρούμενης και αυτόνομης προσωπικότητας.
Μερικά "ριψοκίνδυνα" παιχνίδια που βοηθούν εξελικτικά τα παιδιά σας είναι τα εξής: Κούνιες, ποδήλατο, πατίνια, τσουλήθρες, τούμπες, σκαρφάλωμα σε δέντρα, πάλη, κυνηγητό, παιχνίδια με εργαλεία, έλκηθρο,, κανό.
Σημείωση: αν παρατηρείτε το παιδί σας να υπερκεκτιμά τις δυνατότητες του στα ριψοκίνδυνα παιχνίδια και να τραυματίζεται συχνά, τότε θα χρειαστεί να το βοηθήσετε στην εκμάθηση των ορίων.